Upadły Anioł

Ktoś brutalnie wyrwał skrzydła mi,
pozwolił bym upadła...
Ktoś zdjął aureolę,
pozwolił bym płakała...
Ktoś nauczył mnie nienawiści,
karmił mnie kłamstwem...
Ktoś zaklął mnie w diament,
oszlifował zazdrością...
Ktoś odebrał mi wiarę,
bawiąc się moją miłością...


Ktoś nie pozwolił  odejść mi,
zamknął mnie w klatce...
Ktoś zniewolił mą duszę,
tłumacząc, że jestem zbyt słaba aby na nią zasłużyć...
Ktoś okradł mnie z marzeń,
pozbawił mnie złudzeń...

Ktoś kazał być twardym,
uważając łzy za skazę....


Pytasz, dlaczego tak się zmieniłam?
Odpowiadam, że upadła ma siła...
Bo już w nic nie wierzę!
Niczego już nie czuję!
Bo wciąż pali mnie ogień!
Wciąż za grzech pokutuje!
Jest już za późno, Twoja miłość mnie już nie uratuje!
Bo mimo, iż odrosły mi skrzydła
I odzyskałam aureolę
Moim przeznaczeniem jest pozostać Upadłym Aniołem.